De aangescherpte regels rond lachgas — zowel nationaal als via ATP 23 — laten zien dat wet- en regelgeving zich razendsnel aanpast aan maatschappelijke risico’s. Het samenspel tussen landelijke wetgeving, Europese classificatie en lokaal beleid werkt versterkend. Bedrijven krijgen te maken met duidelijke etiketterings- en leveringsvoorwaarden, terwijl handhaving op straat en in de keten aantoonbaar effect heeft: het recreatief gebruik onder jongeren daalt.

Toch vraagt dit ook iets van het bedrijfsleven: transparantie, zorgplicht en blijvende kennis van wetgeving. Lachgas is hiermee een voorbeelddossier geworden dat laat zien hoe chemische veiligheid niet alleen een juridische plicht is, maar ook maatschappelijke relevantie heeft. Wie in deze keten opereert, kan zich dus niet veroorloven om stil te staan.